Iedereen die een notariële akte wil laten opmaken, is vrij in de keuze van notaris. Om een akte te kunnen vinden moet u dus eerst weten, welke notaris de akte heeft opgemaakt. Vaak is het de notaris in de woonplaats van degene die de akte liet opstellen, maar dat hoeft niet noodzakelijkerwijs het geval te zijn. Er zijn echter verschillende toegangen die het vinden van notariële akten vergemakkelijken.

Notarissen maakten de door hen opgestelde aktes toegankelijk door middel van repertoria. Hierin werden per jaar in chronologische volgorde de opgestelde akten met de namen van de hoofdpartijen genoteerd. Het aktenummer in het repertorium komt overeen met het aktenummer in de serie minuutakten van dat jaar. De reperoria vormen daarmee de ingang op de notariële archieven. In repertoria is voor iedere akte vermeld of het gaat om een ‘minuut’. Deze minuten zijn nog aanwezig in het archief van de notaris. Wanneer bij een akte de melding ‘brevet’ of ‘originali’ is te vinden, is de akte niet meer in het archief van de notaris aanwezig. Over de periode vóór 1811 zijn in het notarieel archief nauwelijks repertoria terug te vinden. Een akte kan dan alleen worden opgespoord door de hele stapel akten door te kijken.

Het repertorium of repertoire werd in tweevoud opgemaakt. Het eerste exemplaar bevindt zich in het archief van de notaris. Het dubbele exemplaar werd na afloop van ieder jaar ingeleverd bij de rechtbank. De dubbele repertoria zijn te vinden in de archieven van de Arrondissementsrechtbanken.

Voor een deel van de testamenten uit de negentiende eeuw is de notaris te achterhalen met behulp van de memories van successie. Deze memories zijn ontstaan met de invoering van de belasting op erfenissen (successierecht) in het begin van de 19e eeuw. Om te bepalen hoeveel er door de erfgenamen moet worden betaald aan successiebelasting, wordt er na iemands overlijden een memorie van successie opgemaakt. Hierin is te vinden of iemand een testament heeft achtergelaten en door welke notaris dit is opgemaakt. Niet van iedere erfenis is een memorie aanwezig. Had iemand onroerend goed, dan is er altijd een memorie. Is er geen onroerend goed, dan ontbreekt de memorie van successie als de erfenis minder dan 300 gulden waard was of als er alleen erfgenamen waren in rechte lijn. Vanaf 1878 geldt dit alleen bij nalatenschappen die minder dan 1000 gulden waard waren.
Voor de plaatsen die onder het kantoor Heusden vielen zijn memories van successie te vinden voor testamenten uit de periode 1818 – 1876, voor de plaatsen die onder het kantoor Werkendam vielen de periode 1877 – 1902, voor de plaatsen die onder het kantoor Waalwijk vielen (o.a. Vlijmen) de periode 1818 - 1902. Over de periode 1806 – 1817 zijn er voor een aantal plaatsen die onder het kantoor Brabant vielen ook memories van successie te vinden. De memories van successie zijn ondergebracht bij het Brabants Historisch Informatiecentrum, en te doorzoeken via de website http://www.bhic.nl/index.php?id=11460

Voor de periode 1890-1973 kunt u de registratie van testamenten achterhalen met behulp van het Centraal Testamenten Register. In dit register zijn alle testamenten vermeld die gemaakt zijn in de periode 1890-1973 door personen die overleden zijn vóór 1974. Als er een testament is worden de datum, het nummer van de akte, de naam en de standplaats van de notaris genoemd. Dit register geldt voor heel Nederland. Het register is te raadplegen op de studiezaal van het Centraal Bureau voor Genealogie in Den Haag. Houdt u er rekening mee dat testamenten die nog niet zijn overgebracht naar een openbare archiefbewaarplaats, alleen ter inzage zijn voor belanghebbenden. De Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie registreert de testamenten van na 1974. Zie de website www.centraaltestamentenregister.nl.