Website title and logo

De gemeente Drunen is lange tijd opgebouwd geweest uit de gehuchten Giersbergen, Kuiksche Heide, Scheiding, Sempke en Wolfshoek en uit drie grote bouwhoeven: Fellenoord, Klinkaert en Pessert. Het gebied Hulten werd in 1821 officieel van de gemeente Oudheusden en Elshout afgesneden en bij Koninklijk Besluit aan Drunen toegevoegd. In 1935 vond de toevoeging van het kerkdorp Elshout plaats, omdat de gemeente Oudheusden en Elshout ophield te bestaan. Op 1 januari 1997 is Drunen met de vormalige gemeenten Heusden en Vlijmen samengevoegd tot de gemeente Heusden.

In 1387 wordt Drunen door hertogin Johanna verpand aan Paulus van Haastrecht. In 1653 gaat het over op het geslacht Van Wassenaer. Niet veel later, in 1682, komt de heerlijkheid in handen van de graven van Warfusé en in 1707 in handen van de graven van Oultremont . In de regel lieten deze families het beheer van de heerlijkheid Drunen over aan een rentmeester. Een van de rechten van de heer was het aanstellen van het bestuur en de ambtenaren in zijn heerlijkheid. De belangrijkste persoon was de drossaard, de voorzitter van het plaatselijk bestuur en de plaatsvervanger van de heer. De drossaard diende het ambt in eigen persoon uit te oefenen, hij mocht geen vervanger aanstellen, en hij moest in de heerlijkheid wonen. Zijn aanstelling gold voor onbepaalde tijd. Een ander orgaan vormde de schepenbank, bestaande uit zeven leden. Samen met de drossaard vormden zij het dagelijks bestuur. Was de drossaard de vertegenwoordiger van de heer, de schepenen vertegenwoordigden de ingezetenen. De schepenen werden in principe benoemd voor een jaar en wel uit de notabelen van het dorp. Die jaarlijkse benoeming gold eveneens voor de borgemeesters (drie), de collecteurs (twee) en de kerk- en de armmeesters (beiden twee in getal), dit zijn de overige bestuurders van het dorp. De benoeming geschiedde middels het jaargeding dat plaatsvond eind december of begin januari. Al deze organen vormden het gezamenlijke bestuur, het corpus of de corporele vergadering van Drunen, waarbij men dan ook nog de gezworenen kan rekenen.

Begin: Op 17 november 1387 verpandde hertogin Johanna van Brabant haar rechten op de heerlijkheden Tilburg, Goirle, Drunen en de Tol van Venloon aan Pauwels van Haastrecht. Hiermee verwierf deze Hollandse edelman de hoge, middelbare en lage jurisdictie in de dorpen van Tilburg, Goirle en Drunen, met alle gevolgen of heerlijke rechten aldaar, uitgezonderd het Hof van Giersbergen.
Einde: De komst van de Fransen luidde het einde in van het 'heerlijke' tijdperk. Reeds in 1795 werden de schepenen niet meer door de heer aangesteld, maar door de mannelijke burgers verkozen. Bovendien werden met de totstandkoming in 1798 van de eerste Staatsregeling de heerlijke rechten afgeschaft. De restauratie ervan na de Franse Tijd (1795-1813) beperkte zich slechts tot enkele van de feodale privileges, waardoor in feite de titel van 'heer van Drunen' inhoudsloos was geworden. Alle bestuurlijke en rechtsprekende bevoegdheden waren definitief verloren gegaan en slechts enkele rechten, zoals bijvoorbeeld het vis- en jachtrecht, waren in ere hersteld.